" କାର୍ଗିଲ ବିଜୟ ଦିବସ "
ଆଜିବି ସେଦିନ ମନେ ପଡିଗଲେ
 ଆଖି ଛଳଛଳ ହୁଏ
ସେ ବୀରତ୍ୱଗାଥା ଶୁଣୁଶୁଣୁ ଆମ
ପାଦପାଣି ଥରିଯାଏ 
ଉଣେଇଶି ସହ ଅନେଶତରେ ତ
ହେଲା କାରଗିଲ ଯୁଦ୍ଧ
କେତେ ଯେ ଶହୀଦ ହୋଇଗଲେ ପୁଣି
କେତେ ଅରି ହେଲେ ବଦ୍ଧ
କାରଗିଲର ମାଟିରେ ଷାଠିଏ ଦିନର
ଏଇ ଯୁଦ୍ଧ ଚାଲିଥିଲା
କେତେ ଯେ ଜୀବନ ଏଇ ଯୁଦ୍ଧରେ ଯେ
ବଳି ପଡିଯାଇ ଥିଲା
ମାର ଅବା ମର ଶପଥ ସାଥିରେ
ଦେଶପ୍ରେମ ମନେ ଭରି
ସିଂହ ସାଜି କେତେ ଲଢେଇ କରିଲେ
ବୀର ଜୱାନ ଆମରି
ତୋପ କମାଣର ଖେଳ ଚାଲିଥିଲା
ସାଥେ ଥିଲା ଗୁଳିଗୋଳା
ଧ୍ୱଂସର ଆହ୍ୱାନ ଦେଇ ସେଠି ପୁଣି
ଗ୍ରେନେଡ୍ ଗର୍ଜିଉଠିଲା
ନିଆଁ ଓ ଧୂଆଁର ତାଣ୍ଡବ ରଚିଲେ
ଆମରି ବୀର ଜୱାନ
ନିଜ ଜୀବନକୁ ତୁଚ୍ଛ ମଣି ସିଏ
ଦେଲେ ନିଜ ବଳିଦାନ
ଷାଠିଏ ଦିନର ଯୁଦ୍ଧ ପରେ
ଶତ୍ରୁପକ୍ଷ ପଛଘୁଞ୍ଚା ଦେଲେ
ସେତିକି ଦିନରେ ପାଞ୍ଚଶରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ 
ଜବାନ ଶହୀଦ ହେଲେ
ଆମରି ଦେଶର ସୁଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ 
ଦେଇ ନିଜ ବଳିଦାନ
ସୁରକ୍ଷାକବଚ ସାଜିରହି ରକ୍ଷା 
କଲେ ଜନ୍ମଭୂମୀ ମାନ
ବାଜି ଲାଗିଥିଲା କେତେ ମାଆକୋଳ 
କେତେ ମଥାର ସିନ୍ଦୁର
ଜବାନ ମାନଙ୍କ ବଳିଦାନ ଦେଖି ଲୁହ
ଝରିଗଲା ସଭିଙ୍କର 
ବୀରର ତ କେବେ ମୃତ୍ୟୁ ନାହିଁ ସିଏ
ଯୁଗଯୁଗକୁ ଅମର
ପ୍ରତି ଜନମରେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ପତାକା
ଉଡାଇବ ଫରଫର

ସୌଭାଗ୍ୟବତୀ ଗିରି
କେନ୍ଦ୍ରାପଡା